معنی بیوه زن - جستجوی لغت در جدول جو

بیوه زن

لغت نامه دهخدا

بیوه زن

تصویری از بیوه زن — تصویر بیوه زن

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تبیره زن — تصویر تبیره زن

تبیره زن

کسی که تبیره می زند

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از پیره زن — تصویر پیره زن

زن سال خورده، پیرزن، زن پیر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سینه زن — تصویر سینه زن

کسی که در ایام عزاداری با دست بر سینۀ خود بزند و عزاداری کند

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بیل زن — تصویر بیل زن

ویژگی کسی که با بیل زمین را زیر و رو می کند

فرهنگ فارسی عمید

(نَنْ دَ / دِ)

باخیزان. هر دوبمعنی درست کننده دیوار و بنا و خانه. باخسه هم گویند و کسی را که سنگ را بردیف روی دیوار چیند باخه زن گویند. (شعوری ج 1 ورق 179). و رجوع به باخره شود

لغت نامه دهخدا

معروف. (آنندراج). نجار:
تیشه زن اندر هنر آموختن
تخته نسازد ز پی سوختن.
میر خسرو (از آنندراج).
رجوع به تیشه و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

(وِ ژَ)

نام یکی از دهستانهای چهارگانه بخش فریمان شهرستان مشهد واقع در شمال شوسۀ عمومی مشهد بطهران و باختر دهستان پائین ولایت و جنوب خاوری کوه بینالود و بخش قدمگاه و جنوب دهستان ارومه. موقعیت دهستان کوهستانی و هوای آن معتدل و دارای 37 آبادی بزرگ و کوچک و جمعیت آن 12439نفر است. آبادی های مهم این دهستان عبارت است از: آوارشک دارای 1025 و قاسم آباد دارای 828 تن سکنه. آب کلیه آبادیها از رودخانه و قنات. شغل مردان آنجا زراعت و باغداری و گله داری و صنایع دستی زنان آنجا بافتن قالیچه و کرباس است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

نام یکی از دهستانهای چهارگانه بخش فریمان شهرستان مشهد واقع در شمال شوسۀ عمومی مشهد بطهران و باختر دهستان پائین ولایت و جنوب خاوری کوه بینالود و بخش قدمگاه و جنوب دهستان ارومه. موقعیت دهستان کوهستانی و هوای آن معتدل و دارای 37 آبادی بزرگ و کوچک و جمعیت آن 12439نفر است. آبادی های مهم این دهستان عبارت است از: آوارشک دارای 1025 و قاسم آباد دارای 828 تن سکنه. آب کلیه آبادیها از رودخانه و قنات. شغل مردان آنجا زراعت و باغداری و گله داری و صنایع دستی زنان آنجا بافتن قالیچه و کرباس است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

تبیره زن

(اَ طَ)

طبال و طبل زن. (ناظم الاطباء) :
رعد تبیره زن است برق کمندافکن است
وقت طرب کردن است، می خور کت نوش باد.
منوچهری.
تبیره زن بزد طبل نخستین
شتربانان همی بندند محمل.
منوچهری.
تبیره زن از خارش چرم خام
لبیشه درافکند شب را بکام.
نظامی.
رجوع به تبیر و تبیره و دیگر ترکیبهای آندو در همین لغت نامه شود

طبال و طبل زن. (ناظم الاطباء) :
رعد تبیره زن است برق کمندافکن است
وقت طرب کردن است، می خور کت نوش باد.
منوچهری.
تبیره زن بزد طبل نخستین
شتربانان همی بندند محمل.
منوچهری.
تبیره زن از خارش چرم خام
لبیشه درافکند شب را بکام.
نظامی.
رجوع به تبیر و تبیره و دیگر ترکیبهای آندو در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

(رَ/ رِ)

پیرزن. مقابل پیره مرد. رجوع به پیرزن شود: پوشیده مشرفان داشت از قبیل غلامان و فراشان و پیره زنان. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 116). از آن پیره زن حلواها و خوردنیها آرزو کردند. (تاریخ بیهقی).
چراغ پیره زن گر خوش نسوزد
فتیله برکشد تا برفروزد.
نظامی.
نبینی برق کآهن را بسوزد
چراغ پیره زن چون برفروزد.
نظامی.
دام یتیمان نبود دامنت
بارکش پیره زنان گردنت.
نظامی.
چون پیره زنیست کز گرانی
مرگش طلبی زرش ستانی.
نظامی.
هر کنیزی که شه خریدی زود
پیره زن در گزاف دیدی سود.
نظامی.
که گفت پیره زن از میوه میکند پرهیز
دروغ گفت که دستش نمیرسد به ثمار.
سعدی.
فرشته ای که وکیلست بر خزاین باد
چه غم خورد که بمیرد چراغ پیره زنی.
سعدی

پیرزن. مقابل پیره مرد. رجوع به پیرزن شود: پوشیده مشرفان داشت از قبیل غلامان و فراشان و پیره زنان. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 116). از آن پیره زن حلواها و خوردنیها آرزو کردند. (تاریخ بیهقی).
چراغ پیره زن گر خوش نسوزد
فتیله برکشد تا برفروزد.
نظامی.
نبینی برق کآهن را بسوزد
چراغ پیره زن چون برفروزد.
نظامی.
دام یتیمان نبود دامنت
بارکش پیره زنان گردنت.
نظامی.
چون پیره زنیست کز گرانی
مرگش طلبی زرش ستانی.
نظامی.
هر کنیزی که شه خریدی زود
پیره زن در گزاف دیدی سود.
نظامی.
که گفت پیره زن از میوه میکند پرهیز
دروغ گفت که دستش نمیرسد به ثمار.
سعدی.
فرشته ای که وکیلست بر خزاین باد
چه غم خورد که بمیرد چراغ پیره زنی.
سعدی

لغت نامه دهخدا

بیوه زاد

(وَ / وِ)

از بیوه زاده. یتیم. کودکی که پس از مرگ پدر به هنگام بیوگی مادر متولد شود:
تنگدستان ز من فراخ درم
بیوگان سیر و بیوه زادان هم.
نظامی

لغت نامه دهخدا

(دَ نِ)

بهادر و دلاور. جنگی و غازی. (ناظم الاطباء). ظاهراً مصحف جیغه زن باشد

لغت نامه دهخدا

(اَ لا)

بوسه زننده:
چون عاشق بوسه زن لب خم
در حلق قنینه جان فروریخت.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

عشوه زننده. کسی که دلربائی میکند. برانگیزندۀ شهوت. (ناظم الاطباء). عشوه ساز. عشوه کار

لغت نامه دهخدا

(گَ دَ دَ / دِ)

خیاط و بخیه کننده. (آنندراج). کسی که بخیه می زند و می دوزد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شیوه زدن

(خَ کَ دَ)

در تداول عامه، اهل فرقه بودن. عادتهای زشت داشتن. (فرهنگ لغات عامیانه). حیله بکار بردن. (یادداشت مؤلف) ، عمل بد داشتن زن. منحرف بودن زن. (یادداشت مؤلف). رجوع به شیوه ای شود

لغت نامه دهخدا

(رَ عی یَ پَرْ وَ)

رامح. (منتهی الارب). مطعان. (السامی). نیزه افکن. نیزه ور. نیزه گذار:
هزار از یل نیزه زن زابلی
گزین کرد با خنجر کابلی.
اسدی

لغت نامه دهخدا

(اَ بَ)

آنکه بوق زند. آنکه در بوق بدمد: و بفرمایم تا بوق زن بدمد. (مجمل التواریخ)

لغت نامه دهخدا

(اَ حَرر)

آنکه با بیل کار میکند مانند باغبان. (از آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کنایه از دهقان و مزارع. (غیاث) :
همان بیل زن مرد آلت شناس
کند بیلکش را به بیلی قیاس.
نظامی.
- امثال:
تو اگر بابا بیل زنی بباغچۀ خودت بزن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(زَ)

مرکّب از: بی + زن، مرد مجرد. مرد که زن ندارد. عزب. عزیب. اعزب. معزابه. (منتهی الارب) : عزوبه، بی زن و شوهر شدن. (دهار)

لغت نامه دهخدا

(اَ هْ خوا / خا)

در تداول عامه، شیوه زننده. اهل فرقه. کسی که دارای عادتهای زشت و ناپسند اخلاقی است. (فرهنگ لغات عامیانه). رجوع به شیوه ای و شیوه زدن شود

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ زَ)

چیزیست مانند تابه، لیکن از گل سازند و بر آن نان پزند. (برهان). تابۀ گلین که بر آن نان پزند. (از جهانگیری) (از آنندراج) (از رشیدی) :
نشسته جوانمرد اطلس فروش
ز خاکستر بیره زن درع پوش.
نظامی

لغت نامه دهخدا

(زَ دَ/ دِ)

کسی که در عزا و مصیبت بر سینۀ خودمیزند و نوحه گری مینماید. (ناظم الاطباء). آنکه در ایام عزاداری در جزو دستۀ مخصوص با دست بر سینۀ برهنۀ خود زند (بعلامت سوگواری). (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

تصویری از بی زن — تصویر بی زن

مردی که زن ندارد بی همسر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نیزه زن — تصویر نیزه زن

آنکه با نیزه جنگ کند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از عشوه زن — تصویر عشوه زن

کسی که عشوه به کار برد برانگیزنده شهوت عشوه ساز عشوه کار

فرهنگ لغت هوشیار

آن که در ایام عزاداری در جزو دسته مخصوص با دست بر سینه برهنه خود زند (به علامت سوگواری)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تبیره زن — تصویر تبیره زن

تبیره زن

نوازنده تبیره

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پیره زن — تصویر پیره زن

زن پیر

فرهنگ لغت هوشیار

((~. زَ))

آن که در ایام عزاداری خصوصاً عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) در دسته مخصوص با دست بر سینه برهنه خود زند (به علامت سوگواری)

فرهنگ فارسی معین

تصویری از تبیره زن — تصویر تبیره زن

تبیره زن

((~. زَ))

نوازنده تبیره

فرهنگ فارسی معین

ارمل، بی همسر، تنها، عزب، مجرد
متضاد: متاهل

فرهنگ واژه مترادف متضاد